Parallel Solo Ouderschap (PSO) is een mogelijke manier om ouderschap na scheiding in te vullen. Daarnaast is het een methodiek om therapeutisch te werken met ouders in een complexe of (hoog)conflictueuze scheiding.

De visie en methodiek "Parallel Solo Ouderschap" (PSO) vinden hun oorsprong in de systemische visie van Lieve Cottyn op ouderschap na scheiding en op parallel ouderschap.

Bij Parallel solo ouderschap (PSO) wordt niet gewerkt aan het verbeteren van de relatie tussen de ouders, noch op het rechtstreeks verbeteren van de communicatie tussen de ouders. De ouder-relatie is een mijnenveld, waar tal van risico's liggen op escalaties van de spanningen en conflicten. De onderliggende visie dat kinderen en jongeren meer last hebben van de spanningen en conflicten tussen hun ouders, dan van de scheiding an sich, verplicht ons er toe om als hulpverleners te blijven zoeken naar een kader, waar we niets doen dat mogelijks kan leiden tot een escalatie van het conflict. In een (conflict)scheiding trachten ouders nog zeer vaak de andere ouder te veranderen, te overtuigen van het eigen gelijk, vanuit de intentie een goede ouder te zijn voor het gezamenlijk kind..

Bij Parallel Solo Ouderschap ligt de focus de ouder-kindrelatie van elke ouder, naast de andere ouder die ook een relatie heeft met het kind. We verlaten het idee dat ouders samen moeten ouder blijven, maar stellen dat beide ouders allebei naast elkaar ouder zijn van dit kind en deze relatie moeten kunnen vorm geven. Het gaat om het eigen ouderschap. Binnen "Parallel Solo Ouderschap" werken we vanuit een cirkel van invloed. In een conflictscheiding is er veel waar je geen invloed op hebt, een gegeven dat ouders een erg machteloos gevoel kan geven. Binnen "Parallel Solo Ouderschap" gaan we zoeken naar waar een ouder wel invloed op heeft en daar gaan we op inzetten.

Deze methodiek is erop gericht om als ouder zelf de verantwoordelijkheid terug in handen te nemen om de nood en het belang van het kind voor ogen te houden, zich op een geweldloze manier te verzetten tegen de uitdagingen die de strijd en de andere ouder op zijn/haar pad brengen en hoe moeilijk dat soms ook is, hoe boos of gekwetst de ouder ook is, zelf de ouder te blijven die hij/zij wil zijn voor het kind, rekening houdend met de context dat het kind ook een relatie heeft met de andere ouder.

"Parallel Solo Ouderschap" is een individueel oudertraject, maar kan ingebed worden in een ruimer traject van hulpverlening, waar ook andere partners betrokken zijn.

Tijdens het individuele traject gaat de hulpverlener aan de slag met de ouder, die hulp vraagt en hulp zoekt. De hulpverlener zoekt wat deze ouder zelf kan doen om zich weer steviger te voelen in zijn/haar ouderschap.

Er wordt ingezoomd op wat een kind van zijn ouder in een bepaalde ontwikkelingsfase in de context van een (conflict)scheiding nodig heeft en wat deze ouder daar zelf in kan betekenen. Er wordt ruimte gecreëerd en geluisterd naar de bezorgdheden van de ouder over de last van het kind en er wordt in de gesprekken gezocht hoe deze ouder zelf de last kan verminderen.